Een verwaarlozende
opvoedingsstijl
1. Definitie
Bij een verwaarlozende opvoeding is de
ouder niet betrokken bij het kind. Zij stellen weinig regels, maar bieden ook
weinig geborgenheid, steun, veiligheid en betrokkenheid. Er is dus een grote afstand
tussen de ouder en het kind. De ouders vermijden iedere vorm van ongemak voor
zichzelf, hierdoor wordt het kind vaak genegeerd. Op vragen en behoeften komt
vaak geen antwoord of er wordt op een manier gereageerd dat er voor zorgt dat
het kind de volgende keer geen vragen meer zal stellen of zijn/haar behoeften
niet zal uiten. Er is nauwelijks interactie tussen de ouder en het kind.
Structuur, stimuleren en sturing ontbreken in deze vorm van opvoeding volledig.
Kinderen die op deze manier worden opgevoed, krijgen geen regels, normen of
warden mee. Het kind wordt dus volledig aan
zijn/haar lot overgelaten. Hij/zij mag het allemaal zelf uitzoeken.
2. Voordelen
Weinig of geen aandacht besteden aan een kind is gemakkelijk. Een
ouder heefdt dus op deze manier alle tijd voor zichzelf of zijn/haar werk.
3. Nadelen
Van een verwaarlozende ouder leert een kind niets: hij/zij leert
niet wat verstandig of eerlijk is. Daardoor loopt een kind die zo’n opvoeding krijgt
eerder het risico om met verkeerde vriendjes in aanraking te komen. Een
kind dat op deze manier wordt opgevoed, voelt zich eenzaam, in de steek
gelaten en niet geliefd.
